Drewno i wyroby drzewne

Wilgotność równowagowa drewna – wilgotność osiągana w przedziale higroskopijnym przez drewno znajdujące się w powietrzu o danej wilgotności względnej i danej temperaturze. …

Wilgotność techniczna drewna – wilgotność drewna zależna od wymagań związanych z obróbką drewna, montażem elementów drewnianych itp. Wilgotność drewna w poszczególnych stadiach jego obróbki. Wilgotność techniczna zwykle jest równa lub nieco mniejsza od wilgotności użytkowej. …

Wilgotność użytkowa drewna – wilgotność drewna zależna od warunków użytkowania drewna lub wyrobów z drewna. Na przykład wilgotność tarcicy i półfabrykatów tartych to 12-20%, deszczułek posadzkowych – 8-10%, stolarki budowlanej – 10-12%. …

Właściwości akustyczne drewna – właściwości drewna wywierające wpływ na przebieg zjawisk dźwiękowych w drewnie i decydujące o możliwościach i zakresie zastosowania drewna jako materiału rezonansowego (budowa instrumentów muzycznych i dźwiękochłonnego (izolacja dźwiękowa). …

Właściwości drewna – cechy, które można zobaczyć, usłyszeć lub odczuć innymi zmysłami i które pozwalają rozpoznawać określone rodzaje drewna oraz rozróżniać je od innych materiałów. …

Właściwości elektryczne drewna – grupa właściwości drewna charakteryzująca jego zachowanie się pod działaniem pola elektrycznego (przewodność elektryczna i oporność elektryczna, dielektryczność, piezoelektryczność). …

Właściwości fizyczne drewna – właściwości drewna ujawniające się pod działaniem czynników, które nie powodują ani zmiany składu chemicznego drewna, ani naruszenia jego całości …

Właściwości mechaniczne drewna – właściwości drewna określające jego zdolność do przeciwstawiania się działaniu sił zewnętrznych statycznych lub dynamicznych. …

Właściwości piezoelektryczne drewna – właściwości drewna polegające na tym, że pod działaniem na drewno zewnętrznych sił mechanicznych powstają ładunki elektryczne (efekt piezoelektryczny). …

Właściwości wytrzymałościowe drewna – grupa właściwości drewna określających zdolność drewna do przeciwstawiania się działaniu obciążeń mechanicznych. Są ogólnie gorsze niż w przypadku stali, jednakże po ich odniesieniu do gęstości są lepsze niż stali i tak dobre jak wielu stopów. …

Woda w drewnie – woda, która występuje w drewnie to: woda wolna, woda związana, woda kapilarna, woda konstytucyjna. …

Wosk – substancja plastyczna pochodzenia zwierzęcego (m.in. wosk pszczeli, lanolina, olbrot), roślinnego (wosk kanedelilla, karnauba), mineralnego (wosk ziemny, parafina, wosk montanowy). Wosk odznacza się dużą topliwością, jest palny, nie przepuszcza gazów i cieczy. …

Woskowanie – wykończanie powierzchni drewna woskiem pszczelim, roślinnym lub mineralnym, rozcieńczonym terpentyną lub benzyną. …

Wpust – nut (z niem.), rowek, otwór, podłużne wgłębienie wycięte w bocznej powierzchni drewnianego elementu, które wchodzi w występ – wypust innego elementu. …

Wręg – wrąb, wręg, felc, zakładka, fuga, wycięcie, rowek; prostokątny lub kwadratowy uskok wzdłuż ściany bocznej lub elementu boku (czoła) graniakowego, deskowego lub płytowego służące do połączenia z innym elementem, mającym odpowiednio wyciętą powierzchnię wypukłą. …

Wybielanie drewna – usuwanie z powierzchni drewna plam powstałych w sposób naturalny lub pod wpływem działania wody, grzybów, kleju itd. Ta metoda jest wykorzystywana do nadania odpowiedniej patyny obłogom czy okleinie podczas prac restauratorskich. …

Wypust – w stolarskich połączeniach desek, płytek posadzkowych itp. występ wykonany wzdłuż boku (lub czoła) elementów drewnianych, przeznaczony do osadzenia w rowku wpuście sąsiedniego elementu. Początkowo występy były ścinane z dwóch stron, a od XIV wieku wycinano je pod kątem prostym lub …

Zabarwienie drewna – zmiany naturalnej barwy drewna, którym nie towarzyszą uchwytne objawy jego rozkładu. Powstają w następstwie działania na drewno czynników biotycznych (grzyby) i abiotycznych (żelazo, promienie słoneczne). …

Zabitka – martwica powstała w wyniku uszkodzenia pnia. …

Zaciąg garbnikowy (zaciąg słoneczny) – brunatne zabarwienie drewna widoczne na powierzchni czołowej w postaci plam, od których ciągną się w głąb drewna klinowate smugi. …

Zacios – zranienie (skaleczenie) pobocznicy pnia drzewa rosnącego, odsłaniające część łyka i drewna. Powstaje zadane siekierą lub podczas okrzesywania ściętych pni drzew. Stanowi wadę drzew na pniu i drewna okrągłego. …

Zakorek – kora wrośnięta w drewno częściowo lub całkowicie. …

Zapach drewna – właściwość, którą można rozpoznać węchem. Skutek utleniania się lotnych składników drewna. Z upływem czasu zapach drewna często zanika. Przykładem może być zapach żywiczny – rodzaj Pinus (sosna) i garbnikowy – rodzaj Quercus (dąb). …

Zaparzenie – nienormalna brunatna (czerwono-popielata) barwa drewna gatunków liściastych (np. rodzaje Fagus – buk, Betula – brzoza , Alnus – olsza) o różnych odcieniach, intensywności i równomierności. …

Zaskorupienie drewna, zaschnięcie drewna – stan naprężeń i odkształceń w suchej tarcicy, odznaczający się obecnością resztkowych naprężeń ściskających w warstwach zewnętrznych i naprężeń rozciągających w warstwach wewnętrznych. Jest to jedna z wad spowodowana suszeniem drewna. …

Zaszarzenie, zszarzenie, szarzyzna – powierzchniowa zmiana barwy drewna na szarą lub srebrzystoszarą połączoną często z jedwabistym połyskiem i mechowatością. …

Zgazowywanie drewna – termiczny rozkład drewna w celu uzyskania gazu energetycznego. …

Zmęczenie drewna – stan osłabienia spoistości budowy wewnętrznej drewna spowodowany zwłaszcza często powtarzającymi się obciążeniami zmiennymi, który może doprowadzić do zmiany cech wytrzymałościowych drewna z jego zniszczeniem włącznie. …

Znakowanie materiałów tartych (cechowanie) – ma głównie na celu umożliwienie szybkiego zidentyfikowania materiału. …