Style w meblarstwie

Difros (gr.) – stołek drewniany w starożytnej Grecji: masywne nogi, czasami zwężone u dołu wygięte lub proste toczone, łączono listwami wpuszczonymi w wycięte w nogach otwory, a siedzenie wyplatano lub obijano skórą. …

Eklektyzm – określenie odnoszące się do mebli i innych przedmiotów wyposażenia wnętrz, które stanowią kompilację wielu stylów. …

Inkrustacja – (tac. incrusto powlekam, zdobię); technika zdobnicza polegająca na wykonywaniu ornamentów lub całych kompozycji plastycznych na podłożach kamiennych, metalowych, drewnianych itp. innymi materiałami, zwykle cenniejszymi (złoto, srebro, kość słoniowa, emalia, masa perłowa, szylkret, kamienie szlachetne, półszlachetne itp.), które mogą być wtapiane …

Intarsja – (wł. intarsio, tarsia, z arab. tarsi), wykładanie (staropol.), nasadzanie (staropol.), sadzenie (staropol.), rimesso (wł.), opus tesselatum (tac.), opus vermiculatum (łac), nabornoje dierewo (ros.); technika zdobnicza, odmiana fornirowania, polegająca na wykładaniu powierzchni przedmiotów drewnianych ornamentami, scenami figuralnymi itp., ułożonymi z innych …

Klismos – starożytne krzesło greckie, o wygiętych na zewnątrz do tyłu i przodu, zwężających się nogach, z których tylne przechodzą w odchylane oparcie, początkowo półokrągłe, później prostokątne, spięte szeroką deską. Siedzenie zazwyczaj wyplatane. …

Kuchnia w starym stylu – charakteryzuje się zastosowaniem mebli stylowych, wykonanych z drewna, z bogato zdobionymi frontami nawiązującymi do mebli zabytkowych. Bywa, że tego typu kuchnie są kompilacją wielu stylów, które wspólnie tworzą jedną całość. …

Kuchnia w stylu angielskim – charakteryzuje się zastosowanej jasnej palety barw, od bieli, poprzez écru do subtelnych pasteli. Kuchnia w stylu angielskim jest dość elegancka, przy zachowaniu klasycznego wyglądu. …

Kuchnia w stylu prowansalskim – charakteryzuje się zastosowanej jasnej palety barw, od bieli, poprzez szarości do subtelnych beży. Uzupełnieniem kuchni prowansalskiej są elementy w kolorystyce zieleni i lawendy, a także drewniane elementy w postaci płyt roboczych itp. …

Kuchnia w stylu rustykalnym – charakterystyczne dla kuchni rustykalnej jest przeniesienie stylu zaczerpniętego z wiejskich posiadłości, nadającego wrażenie wiejskiej sielanki. Kolorystyka opiera się na zastosowaniu jasnych barw, takich jak biel, szarości, beże i pastele. …

Markieteria – fr. marqueterie; technika dekoracyjna mebli i innych przedmiotów drewnianych, polegająca na naklejaniu na ich powierzchni cienkich elementów z drewna (fr. marqueterie en bois) lub innych materiałów np. metali szlachetnych, mosiądzu, szylkretu, kości (fr. marqueterie Boulle). …

Masa perłowa, macica perłowa – masa pozyskiwana z wewnętrznych części muszli (perłopławów, ślimaków i małży słodkowodnych), zbudowanych m.in. z węglanu wapnia, krzemionki, związków żelaza i glinu. Walory dekoracyjne zapewnia tzw. macica perłowa, w której składzie znajduje się guanina o charakterystycznym połysku. …

Meble gdańskie – meble powstałe w gdańskim ośrodku meblarskim (znajdującym się na terenie Pomorza Gdańskiego), powstające w miastach pomorskich: Gdańsku, Toruniu czy też Elblągu, w których rozwijały się organizacje rzemieślnicze, kształtujące dany rodzaj rzemiosła w ściśle określonym kierunku działalności. …

Meble kolbuszowskie – meble z obszaru dawnej Małopolski, często określane są jako „meble polskie” lub „meble kolbuszowskie”, zaliczane do ośrodka miejscowego, o prowincjonalnym charakterze. …

Meble mazowieckie – rozwój rzemiosła-meblarstwa na tym terenie nastąpił dość późno, co niewątpliwie miało związek z przeniesieniem dworu królewskiego do Warszawy. Dopiero w 1761 roku na podstawie aktu wyodrębniono samodzielny cech stolarzy, pod którym podpisy złożyło 28 mistrzów. …

Meble wielkopolskie – pierwsze wzmianki dotyczące powstania ośrodka wielkopolskiego dotyczą powstania samodzielnego cechu stolarzy w Poznaniu w 1499 roku, niemniej jednak o szeroko pojętym meblarstwie wielkopolskim można mówić dopiero od połowy XVIII wieku. …

Meble zakopiańskie – twórcą mebli podhalańskich był Stanisław Witkiewicz, który zainspirowany podhalańską sztuką ludową rozsławił ją w całej Polsce. …

Snycerstwo jest określane mianem sztuki rzeźbienia w drewnie, kamieniu itp. Jest jednym z najstarszych rodzajów rzemiosła artystycznego. …

Szafa elbląska – zaliczana do tzw. mebli gdańskich; w meblach elbląskich widoczne są jednak wpływy angielskie, w postaci motywów florystycznych oraz form wstęgowo-cęgowych. Charakterystyczna dla mebli elbląskich była również jasna intarsja. …

Szafa gdańska – szafa barokowa, przedstawiciel mebli gdańskich, wytwarzana w XVII-XVIII wieku w gdańskim ośrodku meblarskim (znajdującym się na terenie Pomorza Gdańskiego), przede wszystkim w miastach pomorskich: Gdańsku, Toruniu czy też Elblągu. …

Szafa toruńska – zalioczana do tzw. mebli gdańskich; wygląd szafy toruńskiej przez szereg lat uzależniony był zresztą od szafy gdańskiej, dopiero wiek XVIII przyniósł ze sobą nowe inspiracje. …

Szylkret, szyldkret (niem. Schildkróte „żółw”) – materiał z wierzchniej warstwy żółwi morskich (głównie tzw. szylkretowych występujących w Indiach Wschodnich i na wyspach Moluckich). …

Żyłka, filet (fr. „niteczka”) – element dekoracyjny wykonany z wąskich i cienkich pasków okleiny lub materiałów, tworzący na powierzchni mebla różne motywy dekoracyjne w tym geometryczne. Wykorzystywany jako element zdobniczy, zazwyczaj dopasowany do układu oklein, tworząc tzw. obramowanie na frontach, płytach roboczych, …

Żyłkowanie – technika zdobnicza mebli polegająca na wykorzystaniu wąskich pasków okleiny lub innych materiałów, ułożonych w różne wzory np. jodełkę. …