W Polsce niewiele zwraca się uwagi na możliwość wpływania na politykę Unii Europejskiej, a to coś o wiele ważniejszego niż wnioski o dotacje.

Reklama

Należy dorosnąć do kolejnych wyzwań. Nadszedł czas, kiedy branża meblarska powinna dorosnąć do wspólnego ubiegania się o korzystne kształtowanie polityki unijnej w zakresie naszego sektora. Nie chodzi o to, że mamy w trzech kluczowych instytucjach unijnych (Radzie Europy, Komisji Europejskiej i Parlamencie Europejskim) swoich przedstawicieli. Wszak wszystkie kraje unijne ich mają. Chodzi o o fakt, że jako członkowie wspólnoty mamy do tego prawo. Na pewno ani żaden inny kraj, ani inna branża nie zrobią tego w naszym imieniu. Oczywiście pytanie: jak to wykonać? Same wnioski o dotacje tu nie wystarczą.

Nie tylko wnioski o dotacje

Do takich celów służy Ogólnopolska Izba Gospodarcza Producentów Mebli. To tu trwają prace nad sformułowaniem tez wyznaczających zakres zainteresowania odnośnie polityki sektorowej branży meblarskiej. Efekt ostatnich prac i konsultacji przedstawiam szerszemu gronu czytelników, aby mogli sobie Państwo wyrobić zdanie i ewentualnie przesłać swoje uwagi.

Przede wszystkim troska o miejsca pracy. Branże kreatywne, pracujące w oparciu o tradycyjne technologie produkcji, jak branża meblarska, dają znaczącą pulę miejsc pracy w gospodarce UE. Jednocześnie mogą wypracować wysoką wartość dodaną. Dlatego powinno się je uwzględniać w priorytetach rozwojowych Unii Europejskiej na równi z przemysłami wysokich technologii. Leży to we wspólnym interesie wszystkich krajów członkowskich.

Branżę meblarską i gałęzie gospodarki współpracujące z branżą meblarską powinno się traktować jako osobny sektor meblarski. Oferta produktowa sektora meblarskiego jest szeroka, a stosowane techniki i technologie produkcyjne złożone. Powodują to, że utożsamianie branży meblarskiej z sektorem leśno-drzewnym niekorzystnie odbija się na miejscach pracy w sektorze meblarskim. W szczególności należy zwrócić uwagę na podejmowanie optymalnych dla rozwoju całego sektora decyzji administracyjno-politycznych. Zarówno w odniesieniu do konkurencji o podstawowe materiały i komponenty do produkcji, w dostępie do źródeł wsparcia, jak i w zakresie edukacji zawodowej, szkolnictwa i promocji sektora wśród młodzieży jako atrakcyjnego wyboru na przyszłość.

Koncentracja na wzornictwie oraz na budowaniu wartości dodanej. Chociaż stosujemy tradycyjne technologie produkcyjne, to za pomocą innowacji wzorniczych, funkcjonalnych oraz w zakresie techniki i technologii wytwarzania najlepiej rozwinięte firmy mogą wytwarzać produkty o wysokiej wartości dodanej. Takiej zdolności brakuje wielu firmom w krajach UE, co stanowi barierę rozwojową. Zauważalne są również dysproporcje w Unii Europejskiej w zakresie rozlokowania instytucji wspierających rozwój wzornictwa i rozprzestrzeniania innowacji. A one poprzez regionalny charakter mogłyby wspierać MSP.

Inwestycje i eksport

Kolejna kwestia to efektywność inwestycji. Utrzymanie miejsc pracy oraz ekonomiczne uzasadnienie wdrażania innowacji, będących głównymi priorytetami polityki UE, zapewnione będą, jeśli poszczególni uczestnicy łańcucha produkcyjnego nie nadużywają dominującej pozycji. Optymalny rozwój sektora jest możliwy w sytuacji, kiedy wartość dodana tworzona od etapu koncepcji, poprzez dostawców materiałów i komponentów, producentów aż do dystrybutorów, jest alokowana zgodnie z interesem całego sektora. Niekorzystne proporcje występujące pomiędzy poszczególnymi uczestnikami łańcucha dostaw powodują, że korzyści ekonomiczne z nakładów na działania badawczo rozwojowe nie działają stymulująco na ponoszących te nakłady producentów.

Wreszcie: rozwój poprzez eksport. Duży potencjał produkcyjny krajów członkowskich oraz niekorzystne tendencje demograficzne w Europie skłaniają do patrzenia na rynki krajów pozaunijnych jako obiecujący kierunek rozwoju sektora meblarskiego. To też sposób na złagodzenie rozbieżności interesów w dostępnie do klienta pomiędzy producentami z poszczególnych Krajów Wspólnoty. Deklarujemy również w tym zakresie wsparcie prac Komisji Europejskiej poprzez udział Ogólnopolskiej Izby Gospodarczej Producentów Mebli oraz organizacji europejskich, a także znanych i uznanych na światowych rynkach polskich firm meblarskich w misjach gospodarczych organizowanych przez przedstawicieli Urzędów Unii Europejskiej.

TEKST: Tomasz Wiktorski