Duet chmara.rosinke zwraca uwagę na to, że pandemia pokazała słabości aktualnego systemu. Czy świat zacznie się wolniej i ostrożniej kręcić, a produkcja stanie się bardziej lokalna?

Reklama

W artykule „Projektowanie tu i teraz”, który ukazał się w czerwcowo-lipcowym wydaniu miesięcznika BIZNES.meble.pl, blisko 30 projektantów i projektantek dzieli się swoimi refleksjami na temat nowej rzeczywistości. Większość z nich prezentuje najnowsze projekty i ujawnia swoje plany. Wszyscy są zgodni, że jest to czas bez precedensu, a wielu podkreśla, że gdy świat się zatrzymał, stali się bardziej uważni na zmiany.

Brak swobody prowadzenia rozmów czy konstruktywnych sporów, a nawet wymiany spostrzeżeń wewnątrz środowiska projektantów – wszystko to sprawia, że branży projektowej daleko do stanu sprzed wybuchu pandemii. Każda okazja do podzielenia się przemyśleniami jest teraz na wagę złota, zwłaszcza że ilu projektantów, tyle perspektyw.

Home office jest bardziej aktualny niż kiedykolwiek

Duet chmara.rosinke wskazuje na słabości, które odsłoniła epidemia. Liczby chorych znowu wzrastają w wielu krajach, niektóre mają pierwszą fale zarażeń, a inne, jak stan Floryda, wchodzą w drugą falę i liczby zakażeń są jeszcze wyższe niż parę miesięcy temu – zaznaczają Ania Rosinke i Maciej Chmara.

Nawet gdy niedługo będziemy mieli pandemię za sobą, pozostanie gorzki smak podczas chodzenia do restauracji, czy pracy w otwartych biurach. Projekty gastronomiczne są odwoływane lub całkiem zmieniane. Duże stoły, przy których wszyscy siedzą razem, parę miesięcy temu wydawały się przyszłością bardziej socjalnej gastronomi, nawet w Haute Cuisine, aktualnie są nie do pomyślenia. Home office jest bardziej aktualny niż kiedykolwiek, a naturalne wentylowanie przez okna nagle znowu stało się ważniejsze. Wielu wirusologów twierdzi, że to nieostatni taki wybuch. Zobaczymy, czy świat zacznie się wolniej i ostrożniej kręcić i czy produkcja i ekonomia pójdą w kierunku bardziej lokalnym. Pandemia pokazała nam słabości aktualnego systemu – mówią projektanci.

TEKST: Anna Szypulska