Pogłębiaki – wiertłami wykonuje się najczęściej otwory przelotowe i gniazda walcowe nieprzelotowe, wykorzystywane do łączenia elementów drewnianych lub do przytwierdzania okuć. Jako podstawę podziału wierteł przyjmuje się przede wszystkim konstrukcję części roboczej wierteł.

Jak dzielą się pogłębiaki?

Ze względu na kształt pogłębiaki można podzielić na stożkowe i walcowe. Z kolei w zależności od konstrukcji – na samoistne i kombinowane, zwykle z wiertłami śrubowymi. Są one najczęściej narzędziami wieloostrzowymi.

Pogłębiaki kombinowane wykonuje się w dwóch odmianach. Pierwsza odmiana ma własny chwyt i otwór, w którym osadza się wiertło. Druga ma ogólny kształt walca z otworem, którym nasadza się pogłębiak na wiertło i zaciska na nim śrubą dociskową w wymaganej odległości od końca wiertła.

Do czego używana się pogłębiaków?

Typowym zastosowaniem pogłębiaków jest wykonywanie gniazd na łby śrub. Pogłębiaki kombinowane umożliwiają jednoczesne wiercenie otworu i wykonanie gniazda. Do walcowego pogłębienia w uprzednio wywierconym otworze stosuje się specjalne pogłębiaki śrubowe, zakończone walcowym czopem prowadzącym o średnicy odpowiadającej średnicy otworu.

Wymiary pogłębiaków są następujące: średnica 8-30 mm, długości do 150 mm (samoistne) i do 80 mm (kombinowane). Parametry kątowe są podobne jak w odpowiednich wiertłach. Kąt wierzchołkowy pogłębiaków stożkowych jest dostosowany do kształtu wierconego pogłębienia.

Zobacz też: klasyfikacja narzędzi do maszynowej obróbki drewna

Źródło: Bajkowski J. (1997), Maszyny i urządzenia do obróbki drewna, cz.1, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa.