Dłuta oscylacyjne – mogą być dwuostrzowe lub wieloostrzowe. Ze względu na grubość korpusu dłuta oscylacyjne można podzielić na cienkie i grube.

Dłuta oscylacyjne dwuostrzowe pracują zwykle parami, wykonując wspólnie jedno gniazdo. Do obróbki boków gniazda służą krótkie, proste ostrza dłuta, natomiast ostrza długie zagięte obrabiają dno gniazda.

W dłutach wieloostrzowych krawędzie tnące są utworzone na dwóch sąsiadujących ze sobą bokach dłuta. Ostrza na czole dłuta obrabiają jeden bok i dno gniazda, a ostrza na boku dłuta skierowane ku górze, formują drugi bok gniazda w czasie ruchu dłuta ku górze.

Dłuta oscylacyjne cienkie a dłuta grube

Dłuta cienkie służą do dłutowania w drewnie wąskich szczelin o szerokości 1-3 mm. Zwykle dzieje się tak po to, aby można było umieścić w nich zawiasy zwijane skrzydełkowe lub inne okucia. Te ostatnie wbija się prostopadle do boku elementu łączonego.

Natomiast dłuta grube służą do wykonywania gniazd szerokich, w których można osadzać zamki, zakrętki, puszki itp. Ze względu na prostą konstrukcję dłuta oscylacyjne można wykonać we własnym zakresie. Ich wymiary natomiast powinno się dostosować do wymaganych wymiarów gniazd.

Zobacz też: klasyfikacja dłut

Źródło: Bajkowski J. (1997), Maszyny i urządzenia do obróbki drewna, cz.1, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa.