Jak tylko to możliwe, chcemy żyć w symbiozie z naturą. Powstają miejsca, w których możemy nie tylko odpoczywać na świeżym powietrzu, ale też pracować intelektualnie na zewnątrz.

W nowoczesnych projektach architektonicznych minimalizuje się granicę między wnętrzem a otoczeniem domu. Cieszeniu się widokiem za oknem sprzyjają przeszklone ściany. Do ogrodu wchodzi się bezpośrednio z domu, często rezygnując z tarasu. Dzieje się tak niezależnie od strefy geograficznej i warunków atmosferycznych.

Miłość do zieleni

Czy kiedykolwiek zastanawialiśmy się, co rośliny mają nam do powiedzenia? Albo czego potrzebują? Co mogą dać, aby pomóc nam przemyśleć ekosystem z korzyścią dla królestwa roślin, a także dla nas samych? W połowie grudnia ub.r. zakończyła się prezentacja Greenhouse Silent Disco w Pawilonie Polskim na 23. Międzynarodowej Wystawie Triennale w Mediolanie. Rozszyfrowywała ona cichy język roślin w futurystycznej szklarni.

W prezentację zaangażowany był Instytut Adama Mickiewicza we współpracy z Muzeum Architektury we Wrocławiu. Instalacja zapraszała do czerpania wskazówek z inteligencji roślin. Organizatorzy zabrali zwiedzających w nieznany świat, aby wywrócić nasze wyobrażenia do góry nogami w dół i otworzyć nowe horyzonty zrównoważonemu rozwojowi.

Pawilon Polski wyszedł poza utarte wyobrażenia o roślinach jako statycznych i biernych organizmach: ta instalacja miała rozszyfrować cichy język roślinności nadrzewnej, nawiązując kontakt z równoległą inteligencją tego złożonego i tajemniczego świata. Greenhouse Silent Disco to szklarnia przyszłości, wypełniona bujną roślinnością i wyposażona w cyfrowe czujniki rejestrujące reakcje roślin na różne bodźce. Jest nim np. obecność ludzi przechodzących przez instalację, a także zmieniająca się pogoda na zewnątrz. Reakcje te są przekształcane w światła LED i dźwięki.

ZOBACZ TAKŻE: Piąty pokój

Zaprojektowaliśmy Willę M jako naturalistyczny manifest architektoniczny, czyli budynek nowej ery, w której człowiek nie sprzeciwia się już naturze i życiu – powiedzieli Olivier Raffaëlli i Guillaume Sibaud z Triptyque Architecture, architekci i projektanci Villa M.

Jej projekt architektoniczny i kierownictwo artystyczne przestrzeni podpisał Philippe Starck. Villa M ma na celu stworzenie nowej relacji między miastem, naturą i zdrowiem. Wielofunkcyjny kompleks zlokalizowany przy Boulevard Pasteur, w paryskiej dzielnicy Montparnasse to manifest natury.

Villa M to tętniące życiem, szczere i ciepłe miejsce, w którym żyje się dobrze i pięknie, gdzie dobrze jest żyć i dobrze zjeść. W całej restauracji i barze są liczne niespodzianki, ukryte miejsca i gry umysłowe. Budzą ciekawość i przyciągają wzrok zwiedzających, przypominając im, że inteligencja jest jednym z najpiękniejszych przejawów człowieczeństwa – powiedział Philippe Starck.

Żywa architektura, której konstrukcja wyróżnia się metalowymi belkami konstrukcyjnymi, przeznaczona jest do przechowywania leczniczych roślin ziołowych, drzew owocowych oraz średnich i dużych gatunków bylin. Sam budynek jest podporą pionowego ogrodu, który będzie rósł i zajmował całą fasadę, zamieniając budynek w pionowy, leczniczy las i stając się główną architekturą – wyjaśnił Olivier Raffaelli, partner Triptyque i projektant architekt Villa M.

58%
Polaków oczekuje od nowo powstających inwestycji mieszkaniowych więcej zieleni

W wielorodzinnym domu mieszkalnym w Teheranie potrzebę wewnętrznego ogrodu pełni introwertyczny balkon w elewacji południowej. To próba nawiązania dialogu z otoczeniem, próba powrotu do dziedzictwa architektonicznego Teheranu. Poprzez drastyczną przebudowę trwającą ponad 4 dekady, Teheran zmienił się z miasta ogrodów z domami jednorodzinnymi w miasto nieskończonej liczby bloków mieszkalnych.

W procesie budowlanym zatracił się związek między budynkami a tkanką miejską. Gdy pamięć miejsc zostaje wymazana, kształtuje się metropolia bez historii. Budynek projektu architektki Maryam Pousti znajduje się w północnej części Teheranu. Położony na bardzo wąskim terenie, VOID+ składa się z 10 jednostek na 5 piętrach. Uderzającą cechą projektu jest intymna pustka, strategicznie wyrzeźbiona w północnej elewacji, próbująca połączyć budynek z jego obrzeżami. Do każdego lokalu przylega kameralny balkon, który jest postrzegany jako wewnętrzny ogród.

W kontekst dziedzictwa wpisuje się również projekt biura ADHOC Architectes. Otrzymało zlecenie przeprowadzenia nowej, współczesnej renowacji prawie dwusetletniego domu. Klientom zależało na powiększeniu powierzchni mieszkalnej poprzez przekształcenie zabytkowej oficyny domu w otwartą na otaczający krajobraz bibliotekę, a także przestrzeń biurową i garaż.

Jest to historia małej wioski w Eastern Townships, która została założona przez amerykańską rodzinę i graniczy z drogą łączącą Quebec City i Boston. W szczytowym okresie mała wioska liczyła 150 mieszkańców. Prawie 200 lat po tym, jak rodzina Denison osiedliła się w wiosce, która nadal nosi ich imię, firma ADHOC Architectes odnowiła i dostosowała aneks do wiejskiego domu zbudowanego przez osadników z miasteczka Shipton, aby zaspokoić rosnące potrzeby nowej rodziny.

Denison Mills i Denison House są bogate w historię. Długo zastanawialiśmy się, co chcemy zrobić z aneksem domu. Dzięki badaniom dowiedzieliśmy się, że ten budynek gospodarczy na tyłach głównego budynku służył jako duża letnia kuchnia, w której wydawano posiłki dla około trzydziestu osób, które Denisonowie zatrudniali w czasie żniw. Chcemy na nowo odkryć te działania i dostosować je do naszych aktualnych potrzeb, zachowując jednocześnie gruntowny charakter tego prawie dwustuletniego budynku w krajobrazie. Firma ADHOC Architectes przedstawiła nam koncepcję, która szanuje nasze pragnienie ochrony, oferując jednocześnie idealne miejsce do ożywienia naszych pasji do historii i literatury – podkreśliła Dominique Lebel, współwłaścicielka Maison Denison.

Aby ponownie połączyć nowych mieszkańców z otaczającym krajobrazem, architekci zintegrowali duże okna po obu stronach budynku. Z jednej strony otwierają się, zapewniając mieszkańcom dostęp do zewnątrz, z którego mogą korzystać latem. Z drugiej strony, w chłodniejszych miesiącach, wpuszczają naturalne światło i pozwalają kontemplować otaczający je pofałdowany teren złożony z gruntów rolnych i lasów.

Zastosowanie mieszanki stonowanych, naturalnych materiałów z drewnem dobranym w neutralnych tonacjach nadaje pomieszczeniu harmonijny, współczesny, a mimo to ponadczasowy charakter. Stolarka zainstalowana wzdłuż ścian, fornirowana miejscowym białym dębem, wykonana jest w stylu book match z lat 70. XX wieku i kontrastuje z polerowaną płytą betonową. Sufit na górze jest wykonany z drewnianych listew, pomalowanych na biało i jest wsparty na odsłoniętych belkach stropowych, które nadają mu bardziej rustykalny charakter.

Dzięki La Cadrée Perchée projektu L’Empreinte Design Architecture oferuje stałą interakcję z otoczeniem poprzez dom. Jako demonstracja symbiozy z naturą, osiągnięcie to odzwierciedla korzyści płynące z architektury dla dobrego samopoczucia i zdrowia psychicznego użytkowników. W sercu klonowego gaju, wysoko w górach graniczących z Lac Franc w Morin-Heights, w regionie Laurentians w Quebecu, 8-pokojowa rezydencja o powierzchni 2.100 stóp kwadratowych została stworzona przez i dla Pier-Oliviera Lepage’a, założyciela L’Empreinte Design Architecture.

Jak najmniejszy dystans

Wizją przedsiębiorcy było codzienne korzystanie z witalnej energii natury. Spędzam dużo czasu pracując w domu – wyjaśnił. Jednak koncentruję się lepiej, gdy przebywam na świeżym powietrzu. W przeciwnym razie rozpraszają mnie myśli o wyjściu na zewnątrz – dodał.

Dzięki obfitym przeszkleniom, La Cadrée Perchée pozwala delektować się panoramą terenu z obu stron budynku. Składa się z kilku szklanych ram umieszczonych na zboczu góry i skierowanych w stronę wierzchołków drzew. Sprawia wrażenie wiodącej na szczyt lasu.

Naturę ukazuje nam nie tylko widok, ale także materiały, zarówno zewnętrzne, jak i wewnętrzne. Drewno jako element wykończeniowy jest wszechobecne. W odpowiedzi na zapotrzebowanie na światłoterapię, jednym z wyzwań projektowych było maksymalne wykorzystanie światła słonecznego, przy jednoczesnym unikaniu przegrzania.

A teraz przyjrzyjmy się realizacji w Bangkoku – Best of Best in 2022 Architecture MasterPrize w kategorii wnętrza domów i zwycięzca w kategorii wnętrz mieszkalnych. Obiekt powstał z marzenia, wizualizacji chłopca bawiącego się z przyjaciółmi w okolicy. Te miłe wspomnienia „odzwierciedlają” doświadczenie z dzieciństwa i relacje z matką użytkownika.

Po dekadach oddzielenia, dorastania, życia, studiowania i pracy za granicą, właściciel chciał wrócić do domu. Obiekt dostosowany jest do potrzeb osób w różnym wieku. Po obu stronach znajduje się ogród, który otrzymuje naturalne światło i wiatr.

ACDF Architecture, kanadyjska firma uznana na całym świecie za projektowanie znaczących i imponujących budynków nowej generacji, z dumą prezentuje Apple Tree House, rodzinny ośrodek położony w sercu regionu Lanaudière w Quebecu. Na prywatnej działce otoczonej gęstym lasem borealnym, parterowy szklany dom jest uosobieniem wrażliwego architektonicznego podejścia ACDF do wspierania więzi człowieka z naturą.

Rodzina mieszkająca w mieście potrzebowała nowoczesnego domu, który wzmocniłby ich związek z naturą, zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz, a jednocześnie służyłby jako spokojny azyl, umożliwiając członkom rodziny ponowne połączenie się ze sobą, a także cieszenie się odosobnieniem. Centralnym motywem projektu jest jabłoń.

W pierwszych koncepcjach architekci szukali delikatnego podejścia do natury wewnątrz domu, podczas gdy właściciel uchwycił żywe wspomnienia z dzieciństwa związane z dorastaniem w otoczeniu sadu. Jabłoń symbolizowała jego najwcześniejsze spotkania z naturą i ciągłość tego związku wiele lat później, gdy zbierał jabłka z własnymi dziećmi. Było to częścią trwałej tradycji spędzania czasu z rodziną w objęciach natury.

Jabłoń natychmiast została włączona do ich wspólnej wizji, stając się rdzeniem projektu. Integracja jabłoni umożliwiła rodzinie cieszenie się upragnionym połączeniem z naturą, rozgrywającym się poprzez intymne relacje z różnymi nastrojami dnia, zmieniającymi się porami roku i warunkami pogodowymi związanymi z każdą porą roku. Dzieci nauczyły się, a rodzice odnowili wiedzę, jak dbać o jabłoń; obserwując, jak rośnie, przycinając jej gałęzie, zapobiegawczo lecząc ją z powodu groźnych chorób i podziwiając jej kwiaty i owocowanie.

Ta relacja sprawia, że otaczająca natura domu staje się czymś więcej niż tylko spektaklem biernego piękna. Stała się stałym elementem codziennego życia rodziny. Przyczynia się do świadomości kruchości i żywotnej roli przyrody na tej planecie. Służy jako żywy przykład tego, jak ludzie mogą i muszą (ponownie) nauczyć się podstaw współżycia z naturą. Aby zintegrować jabłoń w sposób odpowiadający pragnieniu rodziny, aby zatrzeć granice między wnętrzem domu a jego zewnętrznym naturalnym pięknem, ACDF skupił się na przejrzystości i otwartości jako podstawach wyboru koncepcji architektonicznej: modernistycznego i minimalistycznego szklanego domu.

Skromne tarasy

Jesteśmy w Big Sur w Stanach Zjednoczonych. Meble do salonu zostały wybrane ze względu na ich kształt i wygodę, a materiały wyposażenia zostały utrzymane w neutralności. Koniakowa skóra na obrotowych krzesłach Moooi przemawia do ciepłych dębowych desek na podłodze i suficie. Są to również elementy funkcjonalne, które pozwalają obrócić się w stronę oceanu, dziedzińca i jadalni/kuchni.

Czerpiąc wskazówki i inspirację z otaczającego krajobrazu, Studio Schicketanz, kierowane przez Mary Ann Schicketanz, zaprojektowało zrównoważony dom, który dosłownie wtapia się w zbocze wzgórza dla rodziny z Doliny Krzemowej, ich dwóch córek i rodzica. To, co początkowo planowano jako weekendowy wypad, w związku z pandemią przekształciło się w ostateczną ucieczkę przed kwarantanną, gdzie mogą cieszyć się basenem nad oceanem i widokami, pokojem gier, dużą kuchnią i wszystkim innym, co posiadłość ma do zaoferowania.

Schicketanz i jej zespół wyznaczyli dom z najlepszymi produktami i wykończeniami, w tym między innymi elementami z Coup D’etat, Holly Hunt, Larsen, Moooi, Piet Boon, Miele, Brizio, B&B Italia, Tai Ping, Phillip Jeffries, Giorgetti, Pindler. W basenie znajdują się skamieniałe pnie drewna autorstwa Leosa Enderle i Rodneya Huntera, a rzeźby autorstwa Erica Gushee i Casey McCafferty oraz dzieła Silvii Poloto można znaleźć w całym domu. Każde z łóżek, regały na książki i szafki na media zostały zaprojektowane na zamówienie.

Z kolei w Montrealu, Aire Commune przejęło centrum dzięki dwóm salom konferencyjnym na świeżym powietrzu na Esplanade PVM. Od początku lata ub.r. instalacja przyciągnęła blisko 10 tys. zwiedzających i 400 rezerwacji. W czerwcu ub.r. gmina Aire uruchomiła Station d’été, miejsce do pracy na świeżym powietrzu na Esplanade PVM przy Place Ville Marie. Bezpłatna i otwarta dla wszystkich stacja obejmuje dwie jasne sale konferencyjne zainstalowane w szklanych kontenerach z zewnętrznym patio do pracy.

Inicjatywa ta jest sposobem na rewitalizację śródmieścia i zachęcenia pracowników do uczynienia tych przestrzeni własnymi, zgodnie z wizją Nouveau Centre, miejsca pełnego doświadczeń Ivanhoé Cambridge. Ośmioosobowe grupy mieszczą się w przestrzeniach, które idealnie nadają się do spotkań ze współpracownikami i ponownego odkrywania serca miasta. Wi-Fi, gniazdka elektryczne, telewizor, klimatyzacja, zintegrowane zazielenienie: wszystko, czego profesjonaliści potrzebują, aby mieć satysfakcjonujące, wyjątkowe doświadczenie w pracy w centrum Montrealu.

48%
Polaków przy zakupie mieszkania bierze pod uwagę bliskość terenów zielonych

Jesteśmy w Europie, we Francji. Mocno zakotwiczony nad morzem, na piaszczystym wzgórzu na południu L’île de Ré, tradycyjny dom otwiera się całkowicie na ocean. Właściciele chcieli wyremontować go, aby był bardziej dostosowany do ich stylu życia, wygodniejszy, a przede wszystkim dostosowany do ich gustów. Sercem projektu jest połączenie przestrzeni wewnętrznej i zewnętrznej.

TEKST: Diana Nachiło

Artykuł został opublikowany w miesięczniku BIZNES.meble.pl, nr 2/2023