Miniony rok był według Acimall Studies czasem znacznego spowolnienia w przemyśle drzewnym. Wszystko wskazuje na to, że dla sektora maszyn do obróbki drewna rok 2020 będzie jeszcze trudniejszy.

Reklama

Czekając na więcej szczegółów, aby ocenić wpływ pandemii na gospodarkę, szczególnie przemysł drzewny i maszyn do drewna, w analizie biura Acimall Studies zauważalne są pewne trendy w technologiach obróbki drewna i produkcji mebli w minionym roku. Niestety te dwanaście miesięcy ub.r. charakteryzowało się mało zachęcającymi dla branży sygnałami, a jej stan może się jeszcze pogorszyć po dramatycznych wydarzeniach pierwszych miesięcy br.

Teraz bardziej niż kiedykolwiek konieczne jest zrozumienie sytuacji ekonomicznej branż, które reprezentujemy – powiedział Dario Corbetta, dyrektor Acimall, stowarzyszenia członkowskiego Confindustria, reprezentującego firmy branżowe. – Przed nami okres, który będzie wymagał stalowych nerwów i jak nigdy dotąd, silnej, proaktywnej, centralnej polityki gospodarczej, bez której przemysł maszyn do obróbki drewna mógłby zapłacić bardzo wysoką cenę. Efekty COVID-19, jak donosi nasze biuro badań, niestety przyczynią się do znacznego spowolnienia zarejestrowanego w 2019 r.Co spowoduje trend, który będzie wymagał jeszcze większego wysiłku, aby wrócić do poziomów z lat 2016–2018.

Spoglądając na liczby, zaczynając od produkcji: włoski przemysł maszyn i narzędzi do obróbki drewna osiągnął w 2019 r. wartość 2,26 mld euro, o 9,9% mniej niż w 2018 r. Spadek ten wynikał z trendu w pierwszej części roku, po której nastąpiły znaczące redukcje, które dotknęły wszystkich głównych międzynarodowych konkurentów, w tym Niemcy.

W 2019 r. odnotowano 8% obniżenie wartości eksportu, co pokazało trend na tradycyjnych rynkach docelowych. Na szczęście Włochy w dużym stopniu zróżnicowały przepływy eksportowe, więc poważne trudności na niektórych rynkach zostały zrównoważone przez bardziej pozytywne trendy na innych.

Na rynku krajowym spadek wyniósł 13,5%, odwracając trend indeksu, który był pozytywny przez pięć lat, wspierany również przez zachęty fiskalne, które umożliwiły wielu firmom modernizację urządzeń w latach 2016-2018. To niestety wiązało się z nieuniknionymi konsekwencjami w kwestii wielkości zakupów w kolejnych latach.

Jeszcze silniejsza redukcja dotknęła import, o 17%, podczas gdy saldo handlowe pozostało na wysokim poziomie (1,4 mld euro). Tak więc po raz kolejny branża włoskiego przemysłu drzewnego i meblarskiego potwierdziła swoją silną skłonność do eksportu, jednego z sektorów, który najbardziej przyczynia się do aktywnej równowagi Włoch.

-20% w sprzedaży włoskich maszyn do drewna w Polsce

Które kraje zainwestowały w ub.r. więcej we włoskie technologie obróbki drewna? Z pewnością Francja, która zamknęła rok 2019 z 5% wzrostem w stosunku do poprzedniego roku, osiągając łączną wartość 110 mln euro. Eksport spadł do Niemiec (102 mln, mniej o 9,3 %), podczas gdy na wynik w Polsce (minus 20%) silnie wpłynął bardzo pozytywny trend ostatnich lat, kiedy ogromne inwestycje nasyciły popyt i spowodowały obecną „przerwę na refleksję”.

W Europie biuro Acimall Studies zwraca uwagę na zmniejszenie eksportu do Hiszpanii (minus 8,9%) i Wielkiej Brytanii (minus 13%). Szczególna uwaga należy się Rosji i Turcji. Pierwszy kraj, po kilku latach kryzysu spowodowanego problemami walutowymi i bankowymi, ucierpiał z powodu 9% redukcji, zatrzymując się na 38 mln euro. Ten ostatni, po kilku latach wysokiego poziomu, pochłonął 11 mln euro włoskiego eksportu, o ponad 50% mniej niż w 2018 r.

Duże spadki w Afryce i Ameryce Południowej

W Afryce włoski eksport spadł ogółem o 25%. W Ameryce Północnej to Stany Zjednoczone były zdecydowanie głównym odbiorcą włoskich maszyn do obróbki drewna, choć odnotowano 5% spadek w stosunku do 2018 r., przy całkowitej wartości nieco poniżej 200 mln euro.

W Ameryce Południowej wciąż spadki w Argentynie, strata wyniosła ponad 50%(6 milionów euro), podczas gdy Brazylia wraca do wzrostu, a sprzedaż wyprodukowanych we Włoszech maszyn wzrosła o 30% przy 20 mln euro. Należy pamiętać, że rynek ten odnotowuje od kilku lat ciągły spadek, dotykając rekordowo niskiego poziomu w 2018 r.

Na Bliskim Wschodzie Włochy sprzedały maszyny o wartości 33 mln euro, o 14% mniej niż w poprzednim roku, podczas gdy na Dalekim Wschodzie Chiny potwierdziły swoją ugruntowaną pozycję lidera, kupując włoskie technologie za 63 mln euro, choć o 17,4% mniej niż w 2018 r. Taki spadek należy uważnie przeanalizować i sięgnąć do rosnących trudności włoskich firm w procesie internacjonalizacji oraz rosnącej wiedzy technologicznej lokalnych producentów sprzętu, co zmniejszyło liczbę nisz rynkowych, do których dostęp mają zagraniczni producenci. Ponadto wprowadzenie ceł przywozowych ukarało azjatycki przemysł meblarski i w konsekwencji miało negatywny wpływ na popyt na technologię.

W 2019 r. Australia zakupiła we Włoszech o 38% mniej maszyn do obróbki drewna i mebli, o łącznej wartości 20 mln euro. Podobnie jak w Polsce i wielu innych krajach, również w tym przypadku negatywna tendencja wynika w dużej mierze z bardzo pozytywnych wyników w 2018 r., więc analizowany rok zasadniczo pokazuje proces stabilizacji wartości rynkowej.