9 największych organizacji branży drzewnej w Europie Środkowo-Wschodniej wystosowało oświadczenie, w którym wyraża wspólną opinię dotyczącą EUDR. Wśród sygnatariuszy jest Polska Izba Gospodarcza Przemysłu Drzewnego.

• Treść rozporządzenia EUDR musi zostać całkowicie zmieniona i dostosowana do praktycznych wymagań.
• Komisja musi uwzględnić procesy łańcucha dostaw i praktykę operacyjną we wszystkich dalszych krokach.
• Termin wdrożenia rozporządzenia musi być bezwzględnie przedłużony.
• Rozporządzenie EUDR musi zostać gruntownie zmodyfikowane po wyborach do Parlamentu Europejskiego w czerwcu 2024 roku.

Reklama

Według organizacji reprezentujących przemysł drzewny, UE powinna wykorzystać swoje wyłączne kompetencje w zakresie międzynarodowych umów handlowych do walki z globalnym wylesianiem. Rozporządzenie UE w sprawie wylesiania, w skrócie EUDR, weszło w życie 29 czerwca 2023 r. Musi ono zostać wdrożone do 30 grudnia 2024 r.

Rozporządzenie to ma na celu przede wszystkim zapewnienie, że produkty wykonane z niektórych surowców, takich jak kawa, kakao, olej palmowy, soja, kauczuk i drewno, które są importowane do UE lub eksportowane z UE, zostały wyprodukowane bez wylesiania lub degradacji lasów. Aby to udowodnić, firmy muszą wdrożyć system należytej staranności. W tym celu należy gromadzić informacje na temat pochodzenia produktów pierwotnych i surowców oraz oceniać i minimalizować ryzyko. Ponadto Komisja Europejska stworzyła system informacyjny do gromadzenia tych danych.

EUDR w obecnej postaci zagraża konkurencyjności przemysłu

Przede wszystkim rozporządzenie EUDR skutkuje nieproporcjonalnym wysiłkiem biurokratycznym dla firm, co pochłania ogromne zasoby ludzkie i finansowe. Ponadto należy spodziewać się negatywnego wpływu na międzynarodową konkurencyjność. Natomiast korzyści płynące z tych nadmiernych regulacji nie są oczywiste. Dotyczy to głównie krajów, w których obowiązują skuteczne przepisy dotyczące ochrony lasów. Wdrożenie systemu informacyjnego UE w praktyce operacyjnej w formie, w jakiej został on przekazany, jest niemożliwe ze względu na brak zautomatyzowanych opcji wprowadzania danych za pośrednictwem interfejsów danych. Wyraźnie pokazała to faza pilotażowa, która miała miejsce w styczniu 2024 roku.

Wzywamy do korekty całości treści rozporządzenia EUDR i uczynienia go wykonalnym. Kraje o stabilnym lub rosnącym obszarze leśnym i zrównoważonej gospodarce leśnej, gdzie sprawnie egzekwuje się prawo, nie powinny być zmuszane do pokonywania niepotrzebnych przeszkód biurokratycznych – apelują największe w Europie Środkowo-Wschodniej organizacje branży drzewnej.

Reprezentanci przemysłu uważają, że konieczne jest przedłużenie terminów wdrożenia. Bez szybkiego wyjaśnienia podstawowych kwestii merytorycznych i bez dojrzałego technicznie systemu informacyjnego UE, firmy nie będą mogły wdrożyć wymogów rozporządzenia EUDR w odpowiednim czasie, pomimo ich najlepszych starań.

Oczekujemy, że Komisja weźmie pod uwagę procesy łańcucha dostaw i praktykę operacyjną oraz odpowiednio określi zakres interpretacji. Wymogi rozporządzenia EUDR dążą do celu, który jest zasadniczo wspierany przez naszą branżę. Jednak nie uwzględniają praktycznych procesów w konkretnych przepisach – podkreślają organizacje zrzeszające przedsiębiorców działających w przemyśle drzewnym.

UE powinna wykorzystać swoje wyłączne kompetencje w zakresie międzynarodowych umów handlowych do walki z globalnym wylesianiem.

Co po wyborach do Parlamentu Europejskiego?

Sygnatariusza pisma opowiadają się za kompleksową oceną wpływu poprzedniego Zielonego Ładu i decyzji oraz ich wzajemnych skutków dla lasów oraz łańcucha wartości w leśnictwie i przemyśle drzewnym. Ich zdaniem rozporządzenie EUDR potrzebuje gruntownej analizy po wyborach do Parlamentu Europejskiego w czerwcu 2024 roku.

ZOBACZ TAKŻE: Meble na liście produktów powodujących wylesianie

Przedstawiciele przemysłu drzewnego proponują skuteczniejsze alternatywy w walce z globalnym wylesianiem. UE ma wyłączne kompetencje w zakresie międzynarodowych umów handlowych. Według nich na tym poziomie należy zawierać umowy z krajami trzecimi w celu promowania norm środowiskowych. Podkreślają również, że UE powinna wykorzystać te kompetencje do takich celów. Przenoszenie celów politycznych na poziom sektora prywatnego poprzez groźbę kar stanowi naruszenie systemu legislacyjnego.

Oświadczenie podpisali:

Polska Izba Gospodarcza Przemysłu Drzewnego

Piotr Poziomski – Prezydent

Stowarzyszenie Austriackiego Przemysłu Drzewnego

Mgr. Herbert Jöbstl – Przewodniczący

Mgr. inż. Heinrich Sigmund – Dyrektor zarządzający

Chorwacki Klaster Drewna

Marijan Kavran – Dyrektor

Stowarzyszenie Przedsiębiorstw Przetwórstwa Drewna w Republice Czeskiej

Petr Pražan – Prezes

ALDP – Związek Przedsiębiorstw Leśnych i Przetwórstwa Drewna (Republika Czeska)

Inż. Ivan Ševčík – Dyrektor

Fabunio – Stowarzyszenie Węgierskiego Przemysłu Meblarskiego i Przemysłu Drzewnego

Gábor Wilheim – Prezes

FAGOSZ – Węgierska Federacja Przemysłu Leśnego i Drzewnego

Sulyok Ferenc – Prezes

ZSD SR – Związek Przetwórców Drewna (Republika Słowacka)

Dr Peter Zemaník – Prezes

CCIS – Stowarzyszenie Przetwórstwa Drewna i Meblarstwa (Słowenia)

Igor Milavec – Dyrektor

Źródło: Polska Izba Gospodarcza Przemysłu Drzewnego