Wzornik (szablon) – specjalne oprzyrządowanie produkcyjne wykonane zazwyczaj ze sztywnego materiału, takiego jak tektura, cienka sklejka czy też płyta pilśniowa lub sztywny papier, służące do wycinania formatek odpowiadających wymiarom netto i kształtom geometrycznym tapicerowanego elementu czy podzespołu.

Wzornik układa się na tkaninie, poszukując optymalnego sposobu rozkroju.

Jak przygotować wzornik?

Przygotowania wzorników polega na:

• pobraniu materiału, takiego jak cienka sklejka, płyta pilśniowa twarda lub tektura,
• wyrysowaniu na pobranym materiale figury o wymiarach rzeczywistych, tzn. takich, jakie ma mieć wycinany detal. W wypadku elementów symetrycznych należy wrysować tylko połowę elementu, ponieważ drugą połowę otrzymuje się przez odwrócenie formy, na zasadzie lustrzanego odbicia,
• wycięciu wzornika.

Co do rozkroju materiałów?

Posługiwanie się szablonami jest tradycyjnym, na ogół niezawodnym i powszechnie stosowanym sposobem.

Do rozkroju materiałów i uzyskiwania optymalnej wydajności wykorzystuje się technikę komputerową wraz z obrabiarkami typu cutter do rozkroju tkanin lub skór. Potrzebne są do tego odpowiednie programy, dzięki którym otrzymuje się obrysy żądanych powierzchni.

Źródło: Dzięgielewski S. (1996), Meble tapicerowane. Produkcja przemysłowa, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa.