Słownik meblarski

Szkielet tapicerski

Szkielety tapicerskie (szkielety mebli tapicerowanych) – niesłusznie czasem zwane stelażami mebli tapicerowanych, to zespoły lub podzespoły składające się z konstrukcyjnie połączonych elementów graniakowych, prętowych, rurowych itp., stanowiące konstrukcję nośną mebla szkieletowego lub jego części, np. tapicerowanej.

Rozwiązania konstrukcyjne szkieletów mebli są bardzo różnorodne, gdyż decyduje o tym forma plastyczna mebli. A ta jest bardzo zróżnicowana w poszczególnych meblach, na dodatek ciągle się zmienia. Głównym celem opracowywanych rozwiązań konstrukcyjnych jest uzyskanie szkieletu możliwie trwałego, statecznego i – jeśli ma stanowić konstrukcję nośną w meblu tapicerowanym – także łatwego do tapicerowania.

Jak jest zbudowany szkielet tapicerski?

W zależności od formy danego mebla szkieletowego lub tapicerowanego szkielety mebli będą wykonane z innych materiałów i mogą mieć inną konstrukcję, wynikającą z możliwości technologicznych danego materiału.

Szkielety – jak mówi sama nazwa – stanowią konstrukcje szkieletowe (ażurowe) wykonane z takich materiałów, jak:

  • drewno liściaste i iglaste,
  • sklejka,
  • płyty HDF,
  • płyty wiórowe.

Często niektóre elementy wykonuje się w technologii gięto-klejonej. Coraz częściej stelaże wykonuje się także z elementów metalowych w postaci płaskowników, prętów, rur czy profili, a także z tworzywa sztucznego w postaci kształtek czy wyprasek.

Czym się różni szkielet od stelaża?

Stelaż tapicerski jest jedynie podstawą w meblach skrzyniowych lub szkieletowych. Natomiast szkielet tapicerski stanowi konstrukcję nośną całego mebla szkieletowego lub jego części, np. tapicerowanej.

Źródła:

  • Smardzewski J. (2008), Projektowanie mebli, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Poznań.
  • Swaczyna I., Swaczyna M. (1993), Konstrukcje mebli. Część 2. Podręcznik dla technikum, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa.