Sepet – mebel (w odróżnieniu do kabinetu) o niewielkich kształtach (choć występują również większe wersje), konstrukcji skrzyniowej z licznymi wewnętrznymi szufladami, zamykany drzwiami lub klapą.

Służył do przechowywania lekarstw oraz drogocennych przedmiotów np. biżuterii. Najczęściej pełnił rolę sekretarzyka; dlatego też stawiano go na stole.

Skąd pochodzi nazwa sepet?

Należy jednak podkreślić, iż jak dowodzą źródła literaturowe z XVII wieku pierwotna nazwa tego mebla odnosiła się do skrzyni lub kufra, w którym przechowywano odzież. Sepet zdobiono snycerką, polichromią, intarsją, a także inkrustacją. Pokrywano go skórą oraz metalami szlachetnymi, wyciętymi w formie wici roślinnych, scenek rodzajowych, itp.

Cechą charakterystyczną są również uchwyty zamontowane na ścianach bocznych mebla, umożliwiających jego przenoszenie. Sepety wytwarzano w XVII i XVIII wieku.

Źródło: Grzeluk I. (1998), Słownik Terminologiczny mebli, Ministerstwo Kultury i Sztuki, Generalny Konserwator Zabytków.