Słownik meblarski

Robinia

Robinia (grochodrzew) – rodzaj Robinia; rodzina strączkowate – Leguminoseae; ang. Black locust; niem. Robinie, Falsche, Akazie.

Występowanie: ok. 20 gatunków w Ameryce Północnej i Środkowej (Meksyk); w Polsce jeden gatunek: robinia biała (R. pseudoacacia).

Wygląd drewna: pierścieniowonaczyniowe, twardzielowe, o bielu wąskim, oliwkowym, twardzieli intensywnie zabarwionej na kolor brązowy z wyraźnym odcieniem zielonkawym, na tle drewna późnego wyraźne grupy naczyń otoczone miękiszem.

Cechy drewna: ciężkie, twarde, trudno łupliwe, świeże drewno ma nieprzyjemną woń, przy obróbce działa drażniąco na błony śluzowe.

Zastosowanie: przemysł tartaczny, produkcja oklein, tarcicy stolarskiej (meble, boazerie, posadzki), narzędzi, galanterii, elementów toczonych.

Źródło: L. Helińska-Raczkowska, Leksykon nauki o drewnie, Poznań 1999.