Pień – naziemna część drzewa, między szyją korzeniową a wierzchołkiem (główny pęd drzewa), spełniająca funkcje mechaniczne oraz funkcje przewodzenia wody (drewno) i produktów fotosyntezy (łyko).

U drzew iglastych pień określany zwykle mianem strzały. U drzew liściastych określany mianem kłody lub kłodziny.

Źródło: L. Helińska-Raczkowska, Leksykon nauki o drewnie, Poznań 1999.