Słownik meblarski

Mebel szkieletowy

Mebel szkieletowy – sprzęt użytkowy należący do wyposażenia ruchomego oraz stałego wnętrz mieszkalnych, biurowych, hotelowych itp., o strukturze liniowej i powierzchniowej, którego elementy nie zamykają przestrzeni. Może służyć do pracy i spożywania posiłków oraz do siedzenia.

Jak jest zbudowany mebel szkieletowy?

Mebel szkieletowy najczęściej składa się ze:

  • stelaża (szkieletu konstrukcji nośnej),
  • płyty wierzchniej (płyty roboczej) w przypadku stołu lub biurka,
  • siedziska i oparcia w przypadku krzesła.

Każda z części mebla szkieletowego ma powierzchnie charakterystyczne, których położenie i widoczność pozwala na zróżnicowanie wykończenia i jakości wykonania.

Jakie powierzchnie mają meble szkieletowe?

Wyróżnia się powierzchnie:

  • zewnętrzne – widoczne w meblu przy ustawieniu użytkowym – są to wszystkie powierzchnie elementów graniakowych, elementów prętowych, elementów deskowych i elementów płytowych.
  • niewidoczne – to powierzchnie niewidoczne w meblu przy normalnym ustawieniu użytkowym – są to dolne powierzchnie siedzisk, płyt roboczych, niewidoczne powierzchnie oskrzynień, ram czy prowadnic.

Źródło: Smardzewski J. (2008), Projektowanie mebli, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Poznań.