Mebel skrzyniowy – sprzęt użytkowy należący do wyposażenia ruchomego oraz stałego wnętrz mieszkalnych, biurowych, hotelowych itp., o strukturze objętościowej, którego elementy powierzchniowe ograniczają i zamykają pewną przestrzeń. Mebel skrzyniowy służy głównie do przechowywania.

Jak jest zbudowany mebel skrzyniowy?

Mebel skrzyniowy najczęściej składa się z korpusu, zabudowy frontowej, zabudowy wewnętrznej oraz stelaża. Korpus mebla skrzyniowego składa się z dwóch ścian bocznych, spodu, wierzchu, przegród oraz ściany tylnej.

Każda z części mebla skrzyniowego ma powierzchnie charakterystyczne, których położenie i widoczność pozwala na zróżnicowanie wykończenia i jakości wykonania.

Jakie powierzchnie mają meble skrzyniowe?

Wyróżnia się następujące powierzchnie:

• frontowe – widoczne w meblu ze standardowej pozycji użytkowania, jak widoczne powierzchnie drzwi meblowe, klap barków, czół szuflad, wysuwek, a także powierzchnie wnęk (również oszklonych),
• zewnętrzne – widoczne w meblu przy niestandardowym ustawieniu użytkowym – są to zewnętrzne powierzchnie ścian bocznych, wierzchów, wieńców górnych usytuowanych na wysokości nieprzekraczającej 1,8 m, spodów, wieńców dolnych, półek i przegród usytuowanych na wysokości nie mniejszej niż 0,9 m od podłogi,
• wewnętrzne – widoczne w meblu otwartym przy normalnym ustawieniu użytkowym – są to powierzchnie wnętrza szaf, skrzyń tapczanowych, szuflad i innych pojemników,
• niewidoczne – to powierzchnie niewidoczne w meblu przy normalnym ustawieniu użytkowym; są to zewnętrzne powierzchnie wierzchów usytuowanych na wysokości przekraczającej 1,8 m oraz spodów usytuowanych na wysokości mniejszej niż 0,9 m od podłogi.

Źródło: Smardzewski J. (2008), Projektowanie mebli, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Poznań.