Konstrukcja wieńcowa – w meblach skrzyniowych konstrukcja polegająca na nałożeniu na ściany boczne wieńca górnego i osadzeniu ich w części dolnej w wieńcu dolnym. Meble o takiej konstrukcji wspierają się często na nogach przytwierdzonych do wieńca dolnego.

Zazwyczaj typ konstrukcji rozłącznej, stosowany w większości dawnych szaf (od XVII wieku).

Źródło: Grzeluk I. (1998), Słownik terminologiczny mebli, Ośrodek dokumentacji zabytków, Ministerstwo Kultury i Sztuki.