Komoda – komoda (z fr. „wygoda”), mebel skrzyniowy najczęściej w formie prostokątnej skrzyni, składającej się z górnej płyty roboczej (początkowo drewnianej, później często marmurowej), ścian bocznych lub boków, ściany tylnej i szuflad (przeważnie dwóch, trzech lub czterech), umieszczonych od frontu i wysuwanych w linii poziomej.

Jak zbudowana jest komoda?

Całość wsparta na niskich nogach, początkowo będących przedłużeniem pionowych ramiaków stelaża, później samodzielnych, ustawianych pod meblem. Korpus może też być wsparty na cokole. Komoda służy do przechowywania bielizny, drobiazgów i jako podstawa do ekspozycji różnych przedmiotów.

Skąd się wzięły komody?

Wywodzi się z mebli, w których najwcześniej zaczęto stosować szuflady, początkowo tylko u dołu. Komoda w znanej dzisiaj formie pojawiła się pod koniec XVII w. Za głównego twórcę uważany jest A. Ch. Boulle, który ok. 1690 roku zaprojektował i wykonał taki mebel do sypialni króla Ludwika XIV. Podobne meble produkowano także w Anglii już od połowy XVII wieku.

Od 1678 roku mebel ten nazywa się we Francji commode. Rozpowszechniona od początku XVIII wieku komoda należała do wyposażenia sypialni, później także salonów i gabinetów. W XIX i XX wieku stała się meblem powszechnie używanym we wszystkich warstwach społecznych. Wyparła niemal całkowicie skrzynię i częściowo szafę.

Używana i produkowana do dziś w wielu krajach i w licznych odmianach. W zależności od wymiarów, kształtu przedniej ścianki oraz liczby szuflad miała różne nazwy.

Źródło: Grzeluk I. (1998), Słownik terminologiczny mebli, Ośrodek dokumentacji zabytków. Ministerstwo Kultury i Sztuki.