Kabinet – mebel o konstrukcji skrzyniowej z licznymi wewnętrznymi szufladami, zamykany drzwiami lub klapą. Służył do przechowywania dokumentów oraz drogocennych przedmiotów np. biżuterii.

Pierwotna forma tego mebla przypominała skrzynię, którą stawiano na innych meblach. Następnie kabinety zaopatrzono w podstawy o konstrukcji szkieletowej. Cechą charakterystyczną są również uchwyty zamontowane na ścianach bocznych mebla. Umożliwiały przeniesienie go lub wyniesienie w razie niebezpieczeństwa, np. pożaru.

Skąd pochodzi kabinet?

Kabinety wykonywano od XV wieku we Włoszech, a następnie w całej Europie do początku XIX wieku. Meble charakteryzowały się wysokim kunsztem wykonania, zarówno pod względem konstrukcyjnym, jak i dekoracyjnym.

Kabinety zdobiono snycerką, polichromią, intarsją, inkrustacją, itd. W związku z powyższym były meblami dość kosztownymi. We Francji i Anglii tego typu meble wykonywali wysoko wyspecjalizowani rzemieślnicy-artyści. Często mylnie nazywany sepetem.

Źródło: Grzeluk I. (1998), Słownik Terminologiczny mebli, Ministerstwo Kultury i Sztuki, Generalny Konserwator Zabytków.