Słownik meblarski

Giętarko-sklejarka ze sztywną formą i dzieloną przeciwformą

Giętarko-sklejarka ze sztywną formą i dzieloną przeciwformą – rodzaj giętarko-sklejarki; maszyny ze sztywną formą i dzieloną przeciwformą bywają stosowane m.in. w przypadkach takich, gdy profile gięcia są głębokie, a składowe siły nacisku, działające na poszczególne powierzchnie, nie zapewniają równomiernego ich docisku do formy, a także w przypadkach, gdy kształt elementu jest zamknięty lub zbliżony do zamkniętego.

Jak jest zbudowana giętarko-sklejarka ze sztywną formą i dzieloną przeciwformą?

Urządzenie takie składa się z:

  • podstawy,
  • dwóch belek dociskowych,
  • czterech śrub ściągających,
  • formy,
  • zespołu dzielonej przeciwformy wraz z gumowymi poduszkami i sprężynami w kształcie resorów.

Zadanie tego ostatniego zespołu to wywieranie dodatkowego nacisku na boczne części pakietu, nachylone pod niewielkim kątem do kierunku działania nacisku głównego. Odbywa się to w końcowym okresie procesu gięcia.

Jak działa giętarko-sklejarka ze sztywną formą i dzieloną przeciwformą?

W początkowym okresie gięcia nacisk belek jest przekazywany przez gumowe poduszki na przeciwformę. Powoduje tym samym zagłębienie się jej we wnętrzu formy i wstępne kształtowanie pakietu. Przy wzrastającym nacisku gumowe poduszki ulegają częściowemu zgnieceniu (ich wysokość zmniejsza się ok. 25-30%) i belki zaczynają naciskać na łukowe sprężyny – resory.

Sprężyny uginają się, rozchylając jednocześnie obie połówki przeciwformy. W ten sposób boczne części pakietu otrzymują dodatkowy docisk do formy. Nacisk na belki uzyskuje się w prasie hydraulicznej.

Po osiągnięciu potrzebnego nacisku belki łączy się z podstawą urządzenia śrubami ściągającymi. Następnie urządzenie zostaje wyjęte z prasy i odtransportowane do suszarni.

Źródło: Bieniek S. (1995), Maszyny i urządzenia do obróbki drewna, część 2, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa.