Słownik meblarski

Gięcie z ograniczoną możliwością wydłużania się elementu

Gięcie z ograniczoną możliwością wydłużania się elementu – jest to jeden z dwóch rodzajów zginania drewna, czyli obróbki plastycznej drewna. Zginanie drewna stosuje się głównie w celu nadania elementom z drewna litego lub z tworzyw drzewnych kształtów innych niż elementy te miały w stanie naturalnym. Obróbka zginaniem nie powoduje zasadniczo zmiany objętości drewna.

Na czym polega gięcie z ograniczoną możliwością wydłużania się elementu?

Gięcie z ograniczoną możliwością wydłużania się elementu polega zwykle na tym, że przed zginaniem na elemencie po stronie, która w procesie gięcia ma się stać wypukła, napina się cienką, stalową taśmę. Taśma ta podczas gięcia nie dopuszcza do wydłużenia się elementu w obszarze działania naprężeń rozciągających.

Co to jest taśma Thoneta?

Gdy użycie taśmy staje się utrudnione lub niemożliwe, stosuje się poosiowy nacisk na zginany element. W ten sposób ogranicza się jego wydłużanie się pod wpływem naprężeń rozciągających. Zastosowanie zarówno cienkiej taśmy stalowej (nazywanej od nazwiska wynalazcy taśmą Thoneta), jak i poosiowego nacisku na czoła zginanego elementu ma na celu ochronę drewna przed nadmiernym wydłużaniem się.

Źródło: Bajkowski J. (1997), Maszyny i urządzenia do obróbki drewna, cz.1, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa.