Biel – 1) Zewnętrzna część fizjologicznie aktywnego drewna starszych pni drzew, zawierająca żywe komórki miękiszowe, przeważnie jaśniej zabarwiona od twardzieli. Główną funkcją bielu jest przewodzenie wody. Trwałość drewna bielu jest mniejsza aniżeli twardzieli.

2) W języku potocznym słowo „biel” oznacza biały kolor.

Źródło: L. Helińska-Raczkowska, Leksykon nauki o drewnie, Poznań 1999.