Słownik meblarski

Bejca

Bejca – służy do transparentnego barwienia drewna, w celu nadania lub ujednolicenia jego koloru przed położeniem warstwy wykończeniowej np. politury, lakieru, itp. Bejca pozwala również na wydobycie rysunku drewna lub ujednolicenie koloru.

Bejc występuje w postaci wodnego, spirytusowego lub terpentynowego roztworu lub zawiesiny barwników w rozpuszczalniku. Do drugiej połowy XIX wieku używano barwników pochodzenia naturalnego (roślinnego lub zwierzęcego), a następnie barwników syntetycznych.

Aplikacja bejcy następuje poprzez naniesienie preparatu na drewno pędzlem, tamponem lub gąbką.

Czym różni się bejca od impregnatu?

W odróżnieniu od impregnatu nadaje wyłącznie kolor powierzchni uszlachetnianej. Impregnat zawiera żywice, przez co zabezpiecza strukturę drewna.

Czym różni się bejca od lakierobejcy?

W odróżnieniu od lakierobejcy nadaje wyłącznie kolor powierzchni uszlachetnianej. Lakierobejca oprócz nadawania koloru chroni również powierzchnię drewna.

Źródło: Grzeluk I. (1998): Słownik terminologiczny mebli. Ministerstwo Kultury i Sztuki. Generalny Konserwator Zabytków.

Kategoria: