Barwnik zasadowy – są najczęściej chlorowodorkami, siarczanami i szczawianami barwnych zasad, rozpuszczalnymi w wodzie i alkoholu etylowym. Do barwienia drewna używa się roztworów o stężeniach 0,4-4%.

Charakteryzują się dużą jaskrawością i czystością kolorów wybarwień. Jakość wybarwień podnosi dodatek kwasu octowego. Nie można natomiast dodawać amoniaku i innych zasad, gdyż powoduje to wytrącanie się osadu z roztworu. Wadą barwników zasadowych jest mała odporność na działanie światła.

Źródło: Dziedzicki Mirosław, Wykończenie powierzchni drewna 742[01].Z2.03. Poradnik dla ucznia, Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2007. Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego.