Barwnik syntetyczny – surowcem wyjściowym do produkcji barwników syntetycznych są najczęściej węglowodory aromatyczne, np. benzen, toluen, otrzymywane w wyniku destylacji smoły pogazowej węgla kamiennego.

Barwiki bezpośrednie są przeważnie związkami azotowymi. Stosuje się je w roztworach wodnych o stężeniu 0,1-5%.

Jakie cechy ma barwnik syntetyczny?

Barwniki bezpośrednie nie mają zdolności głębokiego wnikania w tkankę drzewną i z tego powodu nadają się tylko do barwienia powierzchniowego. W celu ułatwienia wnikania barwnika w drewno dodaje się do roztworu 5-10% amoniaku.

Barwniki bezpośrednie odznaczają się dość dobrą odpornością na światło, można je mieszać między sobą lub z barwnikami innych grup w celu otrzymania różnych odcieni barw. Najczęściej używa się ich do wybarwień szarych i brunatnych.

Źródło: Dziedzicki Mirosław, Wykończenie powierzchni drewna 742[01].Z2.03. Poradnik dla ucznia, Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2007. Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego.