Wręg – wrąb, wręg, felc, zakładka, fuga, wycięcie, rowek; prostokątny lub kwadratowy uskok wzdłuż ściany bocznej lub elementu boku (czoła) graniakowego, deskowego lub płytowego służące do połączenia z innym elementem, mającym odpowiednio wyciętą powierzchnię wypukłą.

Miejsce wrębu zwane jest szyją. Stosowane wręgi są także przy połączeniach na zakładkę lub jako przylga.

Źródło: Grzeluk I. (1998), Słownik terminologiczny mebli, Ośrodek dokumentacji zabytków. Ministerstwo Kultury i Sztuki.