Werniks – spirytusowy, terpentynowy lub olejowy roztwór naturalnych żywic. Wykorzystywany obok olejów i wosków do wykańczania mebli w XVIII i na początku XIX wieku.

Powłoka werniksowa jest transparentnym, twardym oraz odpornym na działanie czynników atmosferycznych wykończeniem, którego właściwości uzależnione są od rodzaju użytej żywicy.

Źródło: Swaczyna I. (1999), Meble. Naprawa i odnowienie, PWRiL.