Puf (z fr.) – całkowicie miękko tapicerowany taboret, zwykle okrągły, obity skórą lub dekoracyjnymi tkaninami. Często ozdobiony bogatą pasmanterią w postaci sznurów, tasiemek, frędzli itp.

Puf powstał we Francji ok. połowy XIX wieku pod wpływem mody orientalnej. Rozpowszechnił się wtedy szczególnie w Europie i Ameryce.

Źródło: Grzeluk I. (1998), Słownik terminologiczny mebli, Ośrodek dokumentacji zabytków. Ministerstwo Kultury i Sztuki.