Słownik meblarski

Fornir

Fornir – sortyment drewna mający grubość do 6 mm pozyskiwany wskutek skrawania: płaskiego (stycznego – w kierunku prostopadłym do włókien), obwodowego (łuszczenie) lub mimośrodowego drzewnego surowca wielkowymiarowego (o dużym obwodzie kłód) liściastego lub iglastego, zwykle ze strefy umiarkowanej.

Może być także wykorzystywane drewno egzotyczne, ale znany jest także fornir kamienny. Typ drewna stosowany do produkcji może być:

  • pełny,
  • trzy czwarte,
  • w postaci połówkowej (brzoza, buk, grab, jabłoń, jawor, jesion, klon, lipa, olcha, orzech, śliwa, topola, wiśnia, wiąz, modrzew, sosna),
  • w postaci pierścieniowej (brzoza, olcha, dąb).

Źródła:

  • Proszyk S. (1999), Technologia tworzyw drzewnych cz. 2 wykończenie powierzchni, WSiP.
  • Grzeluk I. (2000), Słownik terminologiczny mebli, Wydawnictwo naukowe PWN.