Słownik meblarski

Błyszcz

Błyszcz – wygląd (rysunek) promieniowej lub półpromieniowej powierzchni drewna o dużym udziale promieni drzewnych, np. rodzaje Quercus (dąb), Fagus (buk). Błyszcz jest jednym z najszlachetniejszych usłojeń drewna.

Kierunek promieniowy – kierunek poziomy w drewnie między rdzeniem i korą; równoległy do promieni drzewnych.

Rysunek drewna jest to naturalny układ elementów budowy drewna, widoczny na płaszczyznach dowolnego przekroju (słoje roczne, promienie drzewne, włóknistość).

Źródła:

  • L. Helińska-Raczkowska, Leksykon nauki o drewnie, Poznań 1999.
  • F. Krzysik, Nauka o drewnie, PWN, Warszawa 1978.