Branża

Etapowanie – tak, ale pod pewnymi warunkami…

Anna Gąsiorowska, właścicielka firmy Negocjator.

Etapowanie – tak, ale pod pewnymi warunkami…

Nie od dziś wiadomo, że jeśli jakąś czynność podzielimy na etapy, to dużo łatwiej zrealizujemy całość naszych planów czy inwestycji. Również w zarządzaniu płatnościami etapowanie odgrywa bardzo ważną rolę.

Reklama
Banner All4Wood 2024 - 750x100

Jeżdżąc po Polsce, łatwo możemy natrafić na niedokończone inwestycje budowlane – czy to prywatne domy, czy wielkie hale produkcyjne lub magazynowe. Nie próbuję dociekać, co jest przyczyną porzucenia lub wstrzymania budowy – może być ich bardzo wiele. Zapewne wiele z tych budynków-widmo nie powstało dlatego, że ktoś skupiając się na jednym etapie inwestycji, nie zapewnił środków finansowych na całość lub chociaż na kolejny etap. Zbyt mocno skupił się na rozpoczęciu prac albo nie doszacował kosztów budowy. Nie dotyczy to tylko branży budowlanej. Rozmawiając z przedsiębiorcami, którzy nieterminowo spłacają swoje należności, bardzo często słyszę, że przyczyną zaległości jest albo niedoszacowanie kosztów jakieś inwestycji i konieczność wycofania się z niej albo przeszacowanie spodziewanych zysków. Do tego drugiego przypadku należy też włączyć zatory płatnicze – spodziewana wpłata od kontrahenta nie wpłynęła na czas i uruchomiła lawinę opóźnień w płatnościach.

Etapujemy także spłacając kredyty. Z ręką na sercu – kto z Państwa ma zabezpieczone środki na kilka rat do przodu? Kto z Was przygotował sobie poduszkę finansową, by być spokojnym o spłatę kolejnych rat, nawet gdy wydarzy się coś niespodziewanego? Jeśli nie mamy takiego buforu bezpieczeństwa, niczym nie różnimy się od tych, którym nagle zabrakło środków na dokończenie inwestycji budowlanej.

Czym jest etapowanie?

Jeśli przyjrzymy się zarządzaniu należnościami, zauważymy, że spłata długu w etapach to powszechne zjawisko. A w powszechnym przekonaniu – każdy wierzyciel powinien się zgodzić na rozłożenie płatności na „dogodne raty”. Pomijam tu ogólność pojęcia „dogodnych rat” – bo dla każdego znaczy ono co innego. Zapewniam Państwa, że nie każdy wierzyciel się na to zgodzi i nie dla każdego to jest korzystne rozwiązanie, ale to już temat na osobne rozważania. Jeśli już negocjujemy spłatę należności w ratach – powszechnym błędem jest zbyt duży odstęp czasowy poszczególnych etapów. W Polsce kochamy miesiące, zapominając, że są jeszcze tygodnie. A im więcej czasu upłynie – tym bardziej rozmywają się ustalenia, które bardzo często są jedynie ustne.

Nie mam nic przeciwko etapowaniu, jednak konieczne jest spełnienie kilku podstawowych warunków, aby było ono skuteczne i efektywne. Przede wszystkim – nie porywajmy się z motyką na słońce, mierzmy siły na zamiary. A jeśli te zamiary nas przerastają – zamiast z nich rezygnować, zastanówmy się, czego potrzebujemy, aby je zrealizować. Realizując jeden etap – miejmy zabezpieczone zasoby finansowe, ludzkie, produktowe – na kolejne etapy. „Chwytaj dzień” sprawdzi się w przypadku weekendowego wypadu za miasto, ale nie w przypadku skomplikowanego przedsięwzięcia. Nie dzielmy też naszej inwestycji na zbyt wiele etapów. Im więcej czasu upłynie pomiędzy nimi, tym większe ryzyko, że wydarzy się coś nieprzewidywanego.

Zresztą – czego chyba Państwu – przedsiębiorcom – nie muszę tłumaczyć – prowadzenie każdej firmy to spotkania z wyzwaniami i spodziewanie się niespodziewanego – jest wpisane w tą aktywność. Nie dzielmy też inwestycji na zbyt wiele etapów. Tak, wiem, metoda małych kroków jest dość popularna, ale tam, gdzie możemy zrobić krok milowy – zróbmy go jak najszybciej, bez niepotrzebnego rozdrabniania się.

TEKST: Anna Gąsiorowska